“Wakker worden mama”

Onze zoon (2013) is ooit door iemand bijzonder in het bijzondere genoemd en wij hebben dat pas later goed begrepen. Hij liep op alle fronten buiten de ‘norm’ en wij pasten ons daarop aan. Hij was een volwassene in een klein lichaam en zo gingen we dan ook vanaf dag 1 met hem om. Hij begreep alles wat we uitlegden en had zijn beperkingen op andere gebieden. 

Een kind dat niet met gifstoffen kon leven

Hij kwam hypergevoelig ter wereld en had daarnaast een ijzersterke eigen wil. Alles in de buitenwereld prikkelde hem op diverse manieren en dat uitte zich vervolgens in overprikkeling, eczeem, allergieën en woedeaanvallen. Ik voelde heel duidelijk dat hij niet in staat was te leven met de hoeveelheid gifstoffen om hem heen, dus paste ik het leven aan zodat hij minder belast zou worden. We filterden ons drinkwater, aten enkel nog biologische producten en kwamen veel buiten. We observeerden hem en pasten ons leven daar zoveel mogelijk op aan.

Het was een moeilijke weg, waarbij we bij ziekenhuizen en artsen werden weggestuurd en vaak zelf ten einde raad waren.

Visioenen van een ander leven

Terwijl ik mijn best deed het leven zo vorm te geven dat het voor onze zoon draaglijker werd, kwamen visioenen bij mij binnen.

Beelden van mijn zoon slapende in een boomhut.

Beelden van mijn zoon als een gelukkige en gezonde jongen die buiten speelt en in bomen klimt.

Beelden van drinkwater dat NIET uit de kraan komt, maar van het eigen erf komt. Beelden van een leven in de natuur, in vrijheid en vol plezier.

Ik kon het me niet voorstellen hoe dat zou zijn en of het wel mogelijk zou zijn, maar ik zag een verdrietig kind die anders was en het anders wilde en die mij dat probeerde duidelijk te maken.